Czym jest aktorstwo?? Lekcja z Michel Bouquet

Na pewno zadajecie sobie pytanie, kim wlasciwie jest Michel Bouquet??

Jako mlody chlopak, w wieku 7 lat, zostaje wyslany wraz z trzema swoimi bracmi do pensjonatu. Jest to dla niego bardzo trudne doswiadczenie. Michel staje sie zamknietym w sobie dzieckiem, czesto spotykaja go nieprzyjemnosci ze strony kolegow szkoly z internatem.
Po ukonczeniu szkoly, zatrudnia sie do pracy w piekarni, w dentystyce, jako pracownik banku...By pomoc swej matce w utrzymaniu rodziny, ojciec bowiem jest w wiezieniu.

Pewnego dnia roku 1943, podczas gdy jego matka przekonana jest, ze jej syn jest na mszy, Michel udaje sie na spotkanie z Maurice Escande, spolecznosc la Comédie-Française - proponuja mu uczestnictwo w kursach. Bouquet zaczyna swoja "kariere" w Conservatoire d'art dramatique de Paris wraz z Gérard Philipe, z Jean Anouilh i André Barsacq w teatrze Atelier, nastepnie z Jean Vilar w TNP i na Festival d'Avignon.

W 1944 roku debiutuje w La Première étape, potem otrzymuje swoja pierwsza glowna role w Roméo et Jeannette de Jean Anouilh.



Wsrod popularnych i znanych wystapien Michela na scenie mozna wymienic:
Parmi les célèbres prestations sur scène de Michel Bouquet notons : En attendant Godot w 1978, Fin de partie w 1995 de Samuel Beckett, le Neveu de Rameau de Diderot w 1984, la Danse de mort de Strindberg également w 1984, Le roi se meurt de Ionesco w 1994, les Côtelettes, (Molière du meilleur comédien w 1998) de Bertrand Blier, Avant la retraite w 1998 de Thomas Bernhard ou encore À torts et à raison w 2000 de Ronald Harwood.
Swoje pierwsze doswiadczenia w kinie zdobywa w filmie Monsieur Vincent de Maurice Cloche w 1947, obok takich gwiazd jak Pierre Fresnay, Jean Carmet...



Ten plodny, wyrafinowany, czasami enigmatyczny i niepokojacy, tworca teatru i kina znany jest ze swych interpretacji i kreacji burzuazji z lat 1970 w dzielach Claude Chabrol i François Truffaut. Nie krepowal sie w odgrywaniu postaci antypatycznych.
Gra postacie dwuznaczne, ciemne, lekliwe, podejrzliwe, nieufne. Jego okragal sylwetka, ascetyczny wyraz twarzy, mocny glos, dodawaly mu prawdziwej glebi.

Jego talent pozwalal mu wspaniale odgrywac komedie jak i dramaty. W 1997 roku Michel Bouquet jest nominowany na prfesora Conservatoire National d'Art Dramatique.

Michel Bouquet otrzymal nagrode Césara za najlepszego aktora 2002 roku za role powracajacego ojca, zbulwersowanego zyciem swego syna w Comment j'ai tué mon père d'Anne Fontaine (Jak zabilem swojego ojca). Cztery lata pozniej wygrywa ponownie dzieki swej kreacji François Mitterrand w Le Promeneur du Champ-de-Mars de Robert Guédiguian.

Dwa razy zostaje laureatem nagrody Moliera na najlepszego aktora: w 1998 za Les Côtelettes (Bertrand Blier) i w 2005 za Le roi se meurt d'Eugène Ionesco.
W 2006, otrzymuje le Grand Prix In Honorem de l'Académie Charles-Cros.

Dzis w ksiegarniach teatralnych mozna kupic CD, gdzie nagrane sa jego lekcje wraz z uczniami.

To, co udalo mi sie odsluchac z jednej z nich:

To, co jest bardzo wazne dla aktora, to to, ze jego styl powstaje, rozkwita dzieki jego przemysleniom. Styl zas wyraza osobowosc.

Aktor, pracujac nad jakims dzielem, sztuka teatralna, tekstem, musi widziec postac, ale rowniez autora danego dziela, to co chce, probuje nam przekazac. Trzeba zaznajomic sie z biografia pisarza.

Najwazniejsze pytanie - dlaczego autor napisal dana sztuke, z jakiego powodu zostala napisana.

Aktorstwo jest sztuka zastanawiania sie, mysli, refleksji. Wszystkie odpowiedzi znajduja sie w tekscie.

Jesli aktor nie zastanawia sie, nie szuka odpowiedzi ani pytan, jest to dla niego zawod niszczycielski, degradacja.

Odpowiedzi bardzo czesto ukryte sa miedzy slowami, dlatego dana sztuke trzeba czytac kilka razy. Pozwala to na dostrzezenie wielu detali, innych pelniejszych barw dziela.

Czym jest aktorstwo?? To bycie wewnatrz siebie i zewnatrz siebie, to bycie w roli i niebycie w niej... Wyprzedzanie samego siebie, stawanie sie kims innym, widziec siebie w innym zyciu...

Trzeba pracowac nad kreacja swej postaci kazdego dnia okolo 3 godzin.

Nie gra sie wszystkich postaci w ten sam sposob, z taka sama maniera.

Do tego zawodu trzeba posiadac nature bardzo zrownowazona.

By zapobiec tremie nalezy sie skoncentrowac. Nalezy byc od samego poczatku w skorze swej postaci.

Nie jest trudno stac sie wielkim, slawnym aktorem, sztuka jest nim pozostac.