IDOMENEO

MOZART

Idomeneusz, król Krety – trzyaktowa opera z muzyka napisaną przez Wolfganga Amadeusza Mozarta do libretta autorstwa Giambattisty Varesco.

Osoby
Idomeneusz, król Krety - tenor
Idamantes, syn Idomeneusza - sopran
Elektra, córka Agamemnona - sopran
Ilia, córka Priama - sopran
Arbaces, przyjaciel Idomeneusza - baryton
Arcykapłan - bas


Król Idomeusz po zakończonej wojnie trojańskiej powraca na wyspę Kretę. Wcześniej jednak nadciąga straszna burza. Król ślubuje, że jeśli szczęśliwie dobije do brzegu, to poświęci Posejdonowi pierwszego napotkanego na lądzie człowieka. Na nieszczęście jest to jego syn. Król postanawia nie dotrzymać złożonej obietnicy, więc rozzłoszczony Posejdon wysyła morskiego potwora, który nęka ludność Krety. Gdy król wyjawia, jaką obietnicę złożył, syn postanawia zabić potwora. Idamantes i Ilia wyznają sobie miłość. Po zwycięskiej walce z potworem, Idamantes chce jednak oddać swoje życie aby uspokoić rozgniewane bóstwo. Ostatecznie sprawę rozstrzyga wyrocznia, która orzeka, że król ma abdykować na rzecz syna, który ma objąć za żonę Ilię.


Historia utworu
Utwór powstał w 1780 roku na zamówienie teatru dworskiego elektora bawarskiego Karla Theodora. Mozart wprowadził do niej role drugoplanowe, sceny zbiorowe i balet. Początkowo opera nie spotkała się z zainteresowaniem ze strony wykonawców. Prapremiera miała miejsce 29 stycznia 1781 roku w Monachium i spotkała się z przychylnym przyjęciem krytyki. Mozart planował przerobić tę operę na bardziej nowoczesną, jednak te plany nie zostały zrealizowane. Za jego życia opera została wykonana jeszcze raz, w pałacu książąt Auersperg w Wiedniu w 1786 (w wersji koncertowej). W wykonaniu uczestniczyli amatorzy, głównie arystokraci. Dla tego wykonania Mozart dopisał dwa numery: duet na sopran i tenor Spiegarti non poss'io KV 489 oraz recytatyw i arię na tenor (z koncertującą partią skrzypiec) Non più. Tutto ascoltai - Non temer, amato bene KV 490.

Emmanuelle Haim Direction muisicale
Luc Bondy Mise en scène
Erich Wonder Décors
Rudy Sabounghi Costumes
Dominique Bruguière Lumières
Arco Renz Chorégraphie

Rolando Villazon Idomeneo
Vesselina Kasarova Idamante
Isabel Bayrakdarian Ilia
Anna Netrebko Elettra
Charles Workman Arbace

Orchestre et choeur de l'Opèra National de Paris

Wybieram sie na ta opere 10 lutego; wystawiana jest w Palais Garnier w styczniu: 20, 23, 26, 29 oraz w lutym: 1, 4, 7, 10, 13 o godzinie 19.30.

Uwazam, ze jest spektakl z cyklu obowiazkowy, a wiec bardzo dobrze jest go poznac i zobaczyc, gdyz nalezy do kanonu:))

Polecam goraco!

Weicej informacji na www.operadeparis.fr